Gevonden door Peter Peeters
Materiaal: zilver 900 / 1000
Diameter: ?; uitgifte: ca. 37,39 mm
Gewicht: ?; uitgifte: 25 gr
Voorzijde: Hoofd naar links, onder de nek BARRE. Tekst: LOUIS-NAPOLEON – BONAPARTE
Keerzijde: Centraal binnen een krans van eikenbladeren en laurierbladeren in drie regels 5 / FRANCS / 1852. Tekst: REPUBLIQUE FRANÇAISE. A
Randtekst: *** DIEU PROTEGE LA FRANCE
Algemeen graveur Parijs: 
Jacques-Jean Barre, Parijs ( 1850-1855 )
Muntmeesterteken Parijs: 
Charles-Louis Dierickx, (1845-1860)
Muntteken: A
Slagplaats: Parijs
Slagaantal: 16.096.228
Tijdens de revolutie van februari 1848 deed Louis-Philippe afstand van de troon ten gunste van zijn kleinzoon. De voorlopige regering onder leiding van Alphonse de Lamartine riep echter diezelfde dag de Tweede Franse Republiek uit. De nieuwe republiek bleek een veel conservatiever beleid uit te oefenen dan de revolutionairen geëist hadden. De nationale werkplaatsen ( Ateliers Nationaux ) werden in maart 1848 opgericht. Toen de werkplaatsen op 21 juni vanwege geldgebrek door de regering werden gesloten gingen Parijse werklozen en arbeiders de straat op. Dit leidde tot een opstand van vijf dagen, door generaal Louis Eugène Cavaignac op bloedige wijze neergeslagen, met 1.500 doden en 15.000 gevangen die naar Algerije werden gedeporteerd. Op 4 november werd een nieuwe grondwet aangenomen, waarbij Frankrijk een democratische republiek werd, met algemeen kiesrecht, een scheiding der machten en een direct verkozen regering en parlement. De republiek zou een enkelkamerig parlement hebben met 750 leden, verkozen voor een periode van drie jaar. De regering zou geleid worden door een president die voor vier jaar werd verkozen.. Laatstgenoemde is prins Lodewijk Napoleon. De nieuwbakken president zag nu zijn kans schoon om zijn oom Napoleon I na te volgen en zelf keizer van Frankrijk te worden. Hij gebruikte de volgende drie jaar om zich van de steun van het leger te verzekeren en de verschillende politieke facties tegen elkaar uit te spelen, zoals zijn oom 50 jaar eerder ook had gedaan.
Omdat Lodewijk Napoleon zijn herverkiezing ongrondwettig was, kwam hij in conflict met de volksvergadering in 1850. Lodewijk Napoleon was vervolgens bezig met de voorbereiding van de staatsgreep waardoor hij op 2 december 1851 zijn dictatuur kon installeren. In november 1852 werd voorgesteld om de erfelijke keizerlijke waardigheid te herstellen. Op 21 en 22 november 1852, werd deze grondwetswijziging in een nieuw plebisciet voorgelegd aan de bevolking, waarbij 7.824.149 mensen voor stemden, 253.149 tegenstemden en twee miljoen mensen zich onthielden. In de departementen Vendéé, Maine-et-Loire, Morbihan en Bouches – du – Rhône lag het aantal onthoudingen zelfs hoger dan 40%. Hierdoor werd het invoeren van de keizerlijke waardigheid in de grondwet goedgekeurd door de bevolking. Vanaf 2 december 1852 liet president Lodewijk Napoleon Bonaparte zich voortaan Napoleon III, keizer der Fransen noemen, exact één jaar na de staatsgreep, 47 jaar na de Franse overwinning in de Slag bij Austerlitz en 48 jaar na de kroning van Napoleon I in 1804.
Napoleon III
Gedetermineerd door Eric Aerts
